மழைக்குருவியின்
கிறீச்சல்கள் கொடியில்
காய்ந்து கொண்டிருந்த
துணிமணிகளை கொஞ்சம்
கொஞ்சமாக நனைத்து
விட்டிருந்தது.
பின்னர் வந்த மழைக்கு
நனைக்க ஏதுமின்றி.
ஏமாற்றத்துடன் திரும்ப
விரும்பாத மழை
குருவியின் சிறகுகளை
நனைத்துச்சென்றது
****
*
மழையைக் கொண்டு வந்து சேர்கிறது
உன் சொற்கள்
அதன் ஈரத் திவலைகள் சிதறி
முளைக்கிறது என் மௌனம்
காரைப் பெயர்ந்த நம் சுவரின்
சுண்ணாம்புச் செதிலில்
விரல் வரைந்த கோடுகளாகி
பாசிப் படர்கிறது
கரும் பச்சை நிறமாகும் பெயர்கள்
விட்டுக் கொடுத்தல்களோடு
முடிந்து போகும் உரையாடல்களை
காலக் காகிதத்தின் கசங்கியப் பக்கங்களில்
சேமித்து வைத்திருக்கிறேன்
அதிலிருந்து புறப்படும் இசைக் குறிப்புகள்
ஜன்னல் கடந்து விரையும் காற்றோடு
போய் சேர்கிறது
கிளையிலமர்ந்திருக்கும்
பறவையிடம்
சிறகைக் கோதும் சாம்பல் நிற மாலையில்
குறுஞ் செய்தியொன்றை தாவிப் பிடிக்கிறது
கண்கள்
மழையைக் கொண்டு வந்து
சேர்பிக்கிறது உன் சொற்கள்..
******
பிறையின்
வளைவினில்
வசதியாய்
ஒரு குழந்தை
உட்கார்ந்து கொண்டது.
நிலாவும் குதூகலமாய்
குழந்தையை
உலகம் முழுவதும்
சுற்றிக் காட்டிக்
கொண்டிருந்தது.
அதற்குள்
அம்மா பள்ளிக்கு
நேரமாகிறதென
குழந்தையை அடித்து
எழுப்பி பலவந்தமாய்
இழுத்துப் போனாள்.
ப்ளோரிடா என்ற இந்த ஊர்
எனக்குப் பிடித்திருக்கிறது
வீதியெல்லாம் நீரால்
துடைத்தது மாதிரி சுத்தமாய் இருந்தது
அங்கங்கே ஓங்கி உயர்ந்த மரங்கள்
வரிசையாய் வீற்றிருந்தன
இங்கேதான்
என்னைக் கவர்ந்த எழுத்தாளர்
ஐ.பி.சிங்கர் வாழ்ந்தாராம்..
மியாமி கடற்கரையில்
ஓங்கி உயர்ந்த கட்டிடங்களைக்
கடந்தவண்ணம்
காரில் பறந்தவண்ணம் இருந்தோம்
ஐ.பி சிங்கர் பெயரில் ஒரு தெருவைக்
கடந்து சென்றதாக புதல்வன் சொன்னான்
என் மனதுக்குகந்த எழுத்தாளர்
ஏதோ ஒரு வீட்டில்
வாழந்திருப்பார்
இங்கிருக்கும்போது
அவர் ஞாபகமும் அவர் எழுத்தின் மணமும்
சுற்றி சுற்றி வந்தன..
ஏன்…………..?
