நானும் சென்னைப் புத்தகக் காட்சியும் …16

அழகியசிங்கர்

புத்தகக் காட்சியை இரண்டு விதமாகப் பயன்படுத்துகிறேன். விருட்சம் வெளியீடாக வந்துள்ள புத்தகங்களையும் விற்பனைக்காகக் கொடுத்துள்ள புத்தகங்களையும் விற்கிறேன்.  இது முதல் வகை.  இதில் வெற்றியோ தோல்வியோ நான் பொருட்படுத்தப் போவதில்லை. மரத்தின் முன் உறுதிமொழி எடுத்துள்ளதால் இது குறித்து எழுதப் போவதில்லை. 
நான் புத்தகங்களை வாங்குகிறேன்.  இது இரண்டாவது வகை. இதனால் வீட்டில் எனக்கு வசவு கிடைக்கிறது.  படிக்க வேண்டும் என்கிற புத்தகங்களை வாங்குகிறேன்.  கிட்டத்தட்ட நான் வாங்கிக் குவிக்கும் புத்தகங்கள், விற்கும் புத்தகங்களை விட அதிகமாகப் போய்விடும்.  அதனால் இரண்டு விதங்களில் புத்தகக் காட்சி எனக்கு முக்கியமாகப் படுகிறது.  ஒன்று நான் விற்க முயற்சி செய்கிறேன்.  இரண்டு  வாங்கிச் சேகரிக்கிறேன்.
இப்போது என் கடையில் விற்பனைக்கு வைக்கப்பட்டிருக்கும் இன்னொரு எழுத்தாளர் புத்தகங்களைப் பற்றி குறிப்பிட விரும்புகிறேன்.  நேற்று அம்ஷன் குமார் புத்தகத்தைப் பற்றி குறிப்பிட்டிருந்தேன். 
இன்று விமலாதித்தன் மாமல்லன்.  அவருடைய மூன்று புத்தகங்களை விருட்சம் ஸ்டால் விற்கிறது.  1. விமலாதித்த மாமல்லன் கதைகள். 2. புனைவு என்னும் புதிர். 3. ஷோபாசக்தியின் கதைகளை வைத்து புனைவு என்னும் புதிர் இரண்டாம் பாகம். 
முதல் புத்தகமான விமாலாதித்த மாமல்லன் கதைகளை எடுத்துக்கொள்வோம்.  விமலாதித்த மாமல்லன் கதைகள் என்ற புத்தகத்தை எடுத்துக்கொள்வோம்.  344 பக்கங்கள் கொண்ட இப் புத்தகத்தில் இரண்டு குறுநாவல்கள், நான்கு நெடுங்கதைகள், 24 சிறுகதைகள் கொண்ட தொகுப்பு.
1980லிருந்து 1994வரை எழுதப்பட்ட சிறுகதைகள், நெடுங்கதைகள், குறுநாவல்கள் அனைத்தும் அடங்கிய தொகுப்பு.  சிறுமி கொண்டு வநத் மலர் என்ற கதையை ஒருவர் கட்டாயம் வாசிக்க வேண்டும். 
விமலாதித்த மாமல்லனின் இன்னும் இரண்டு புத்தகங்களையும் நாம் கவனத்தில் கொள்ள வேண்டும்.  ஒன்று புனைவு என்னும் புதிர்.  இத் தொகுதியில் உள்ள கட்டுரைகள் தமிழ் இந்துவில் தொடராக வந்தது.  ஆனால் இப் புத்தகத்தில் சிறுகதையும் அந்தச் சிறுகதையைப் பற்றி அவருடைய அலசலையும் முன் வைக்கிறார்.  உதாரணமாக வண்ணநிலவனின் கதையான மிருகம் பற்றி சொல்லும்போது மிருகம் என்ற கதையையும் அது குறித்து மாமல்லனின் அலசலும் வெளிவருகிறது.  இது முக்கியமான விஷயமாக எனக்குப் படுகிறது.  அதேபோல் ஷோபாசகத்தியின் 12 கதைகளும் அவை குறித்த விமலாதித்த மாமல்லனின் பார்வையும் வெளிப்படுகிறது. 
இந்த மூன்று புத்தகங்களும் விற்பனைக்கு  விருட்சம் ஸ்டால் 403ல் உள்ளது.  வாங்க வரவும்.

நானும் சென்னைப் புத்தகக் காட்சியும் …17

அழகியசிங்கர்

இன்று மாலை 6 மணி சுமாருக்கு அம்ஷன் குமார் க.நா.சு வின் üவாழ்ந்தவர் கெட்டால்ý என்ற புத்தகத்தைப் பற்றி அறிமுக உரையை நிகழ்த்தினார். அவரை தமிழ்மணவாளன் அறிமுகப்படுத்தினார்.

நானும் சென்னைப் புத்தகக் காட்சியும் …14


அழகியசிங்கர்

கடந்த 20 ஆண்டுகளாகப் புத்தகக் காட்சியில் இடம் பெறுகிறேன்.   அதன் மூலம் பல அனுபவங்கள்.  அலுவல் பொருட்டு ன் வெளியூரிலிருந்தாலும் புத்தகக் காட்சியின் நினைப்போடு இருப்பேன்.  

இரண்டு விஷயங்களைக் குறித்துப்  பேச விரும்பவில்லை. ஏன்னென்றால் நான் தினமும் நடைப்பயிற்சி செய்யும்  ஒரு விசாலமான மரத்தின் முன் பேச மாட்டேன் என்று உறுதி மொழி எடுத்திருக்கிறேன். 

விருட்சம் ஸ்டாலில் என் புத்தகம் மட்டுமல்லாமல் பலருடைய புத்தகங்களையும் வாங்கி விற்கிறேன்.  நான் பெருமைப்படக் கூடிய பல புத்தகங்களை என் நண்பர்கள் கொண்டு வந்திருக்கிறார்கள். அவற்றையும் அறிமுகப் படுத்த வேண்டுமென்று நினைக்கிறேன்.  இதோ முதல் புத்தகத்தை அறிமுகப் படுத்துகிறேன்.

என் நண்பர் அம்ஷன் குமார் அவருடைய சொல் ஏர் பதிப்பகம் மூலம் ஒரு புத்தகம் கொண்டு வந்துள்ளார்.  புத்தகத்தின் பெயர் ‘ஆவணப்பட இயக்கம்.’  206 பக்கங்கள் கொண்ட இப் புத்தகத்தின் விலை ரூ.200தான். இப் புத்தகம் இரண்டு பிரிவுகளைக் கொண்டது.  முதல் பிரிவு ஒரு ஆவணப்படத்தை எப்படி இயக்குவது என்பது பற்றி, 

இன்னொரு பகுதி ஆவணப்பட வரலாறு.  இதுவும் முக்கியமான பகுதியாகக் கருதுகிறேன்.  

அம்ஷன்குமார் ஆரம்பத்திலிருந்து பல ஆவணப்படங்கள் எடுத்திருக்கிறார்.  ஒரு ஆவணப்படத்தைத் தயாரிப்பதில் தீவிரத்தன்மையைக் கொண்டவர்.  என்னால் மறக்க முடியாத அவருடைய ஆவணப்படங்களில் ஒன்று அசோகமித்திரனைப் பற்றியது. இன்னொன்று பாரதியார் பற்றியது. யாழ்பாணம் தட்சிணாமூர்த்தியைப் பற்றி அவர் எடுத்த ஆவணப்படம்.   தட்சிணாமூர்த்தியின் புகைப்படங்களைத் தவிர வேற எதுவும் இல்லை. ஆனால் அம்ஷன் குமார் தன் ஆவணப்படம் மூலம் தட்சிணாமூர்தியை உயிரோடு கொண்டு வந்ததுபோல் தோன்றியது.

கூடியவிரையில் இப் புத்தகம் ஒரு பாடப் புத்தகமாக திரைப்படக் கல்லூரிக்குப் போய்விடும் என்று தோன்றுகிறது.

இப் புத்தகம் விருட்சம் ஸ்டாலில் விற்பனைக்கு உள்ளது. விலை ரூ.200தான்.

மனதுக்குப் பிடித்த கவிதைகள் – 93

வாழ்வும் சாவே

தஞ்சை ப்ரகாஷ்

க.நா.சு. போயாச்சு!
ரொம்ப நல்லதாச்சு!

பாபாஜான்
உனக்குத் தெரியுமா?
ரொம்பபேருக்கு
யோசிக்கவே வராது என்று!
ரொம்பபேருக்கு
நல்லது தேடிப்படிக்கத் தெரியாதே!
தெரியுமா? அவர்தான் சொல்வார் அப்படி!

க.நா.சு. ரெண்டு மூணுஸ்வீட்
ஏக நேரத்தில் சாப்பிடுவார்!
காப்பி என்னமோ அவருக்கு
இனிச்சிண்டே கசக்கணும் நல்லா
கசந்துண்டே இனிச்சாகணும்

இலக்கியம்ன்னா பாவம்! அவருக்கு
உணர்ச்சி வசப்பட்டு வழியப்படாது

கவிதைன்னா அட! க.நா.சு.வுக்கு
புதுக்கவிதைன்னாலும் கவிதையா ஒலிக்கப்
படாது!
பாபாஜான்
ஆமா
அவருக்கு வாழ்க்கைன்னா கூட
அவர் வாழ்க்கை மாதிரி இன்னொண்ணு
இருக்கப்படாது!
வாழறது ஒண்ணு ஒண்ணும்
புதூசா ஒவ்வொரு நாளும்
கசக்கணும்! சிக்கலாயிருக்கணும்
விடுவிக்க ஏலாததா!

ஆமா கோணா மாணான்னுதான் இருக்கனும்
பாபாஜான் – உனக்கு
நகுலன் சொல்றா மாதிரி அப்டி ஒண்ணும்
ஒடனே வாழ்க்கை நமக்கெல்லாம்
க.நா.சு. ‘து’ மாதிரி “படக்”ன்னு
முடிஞ்சுறாது!
தெரியும்

வாழ்க்கை மாதிரியே அவருக்கு சாவும்
உணர்ச்சி வசப்படுத்தாமை
கடைசி வரைக்கும் ப்ரக்ஞையோட
விமர்சிக்கவே முடியாத
“புதுஸ்ஸா ” இருந்திருக்கு
எழுதிகிட்டே
சாவையும் வாழ்ந்திருக்கார்

நன்றி : என்றோ எழுதிய கனவு – கவிதைகள் – தஞ்சை ப்ராகாஷ் – மொத்தப் பக்கங்கள் : 140 – வெளிவந்த ஆண்டு : டிசம்பர் 2010 – விலை : ரூ.60 – நந்தி பதிப்பகம், 62 பொன்னம்மாள் இல்லம், ராஜராஜன் நகர், மாரியம்மன் கோவில், தஞ்சாவூர் 613 501

மூன்று அவதாரங்கள் எடுத்துள்ளேன் பகுதி 1

சமீபத்தில் ராயப்பேட்டை ஒய்எம்சி மைதானத்தில் ஒரு புத்தகக் காட்சி நடந்தது. அந்த நிகழ்ச்சியைப் பற்றி எதாவது சொல்வதா அல்லது என்னைப் பற்றி எதாவது சொல்வதா என்று யோசித்துக்கொண்டிருந்தேன். என்னைப் பற்றித்தான் சொல்ல வேண்டுமென்று தோன்றியது. நான் மூன்று அவதாரங்கள் எடுத்துள்ளேன். என் அவதார நிகழ்ச்சியைச் சொன்னாலே போதுமென்று எனக்குத் தோன்றியது. ஆரம்பிக்கிறேன்.

1. புத்தகப் பதிப்பாளர் கம் விற்பனையாளரான அழகியசிங்கரின் கூற்று.

நான் 30 ஆண்டுகளாக விருட்சம் என்ற பத்திரிகையை நடத்தி வருகிறேன். கூடவே புத்தகங்களை அச்சடிக்கிறேன். கிட்டத்தட்ட 80 புத்தகங்களை அச்சடித்து விட்டேன். பெரும்பாலும் கவிதைப் புத்தகங்கள். கவிதைகளை அடித்து விற்பது என்பது சாத்தியமில்லை என்று என் அறிவுக்குத் தெரிந்தாலும் கவிதைகளை மட்டும் புத்தகம் அடிக்க என்னிடம் கொடுப்பார்கள் பலர். புத்தகக் காட்சியில் என் புத்தகங்களை மட்டும் விற்க முடியாது என்று எனக்குத் தெரிந்து விட்டது. மற்ற பதிப்பாளர்கள் புத்தகங்களோடு என் புத்தகங்களையும் விற்று வருகிறேன். புத்தகம் விற்று லாபம் சம்பாதிப்பது என்பது நிகழ்ந்தால் அது அற்புதமான கணமாக இருக்கும்.
இந்த முறை ராயப்பேட்டையில் நடந்த புத்தகக் காட்சியில் முதல் நாளே எனக்குத் தெரிந்து விட்டது. எவ்வளவு பணம் நஷ்டமடையப் போகிறோம் என்று. அதனால் நஷ்டத்தை எண்ணி பதற்றமடையாமல் என்னைத் தேற்றிக்கொண்டேன். ஏன் இப்படி ஆயிற்று என்று யோசித்துக் கொண்டிருக்கும்போது போதிய விளம்பரம் இல்லை என்று மனதில் பட்டது. இவ்வளவு வருடங்கள் புத்தக விற்பனையில் ஈடுபட்டாலும் பெரிய அளவில் பொருள் ஈட்ட முடியாது என்பதும் எனக்குத் தெரியும். என்னிடம் ஆள் இல்லை இல்லை. நான் மட்டும்தான் எல்லாம். புத்தகம் தயாரிப்பதிலிருந்து எல்லா இடங்களுக்கும் கொண்டு செல்வது வரை. ஆனால் பலர் புத்தகம் தயாரிக்காமல் புத்தகம் விற்று பணம் சம்பாதிக்கிறார்கள். நான் சற்று யோசித்துப் பார்த்தேன். இந்த முறை புத்தகக் காட்சியில் பராமரிப்பு செலவு அதிகமாகிவிட்டது. அரங்கு வாடகை சற்று அதிகம். புத்தகங்களை எடுத்துக்கொண்டு வருகிற செலவும் கூடி விட்டது. ஆனால் இதன் மூலம் பல அனுபவங்களைச் சேகரிக்க முடிந்தது. ஒரு விற்பனையாளர் கூறினார். ‘நீங்கள் வெளியூருக்கெல்லாம் போய் புத்தக விற்பனையைச் செய்யாதீர்கள்,’ என்று. உண்மையில் என்னால் டெம்போகாரர்களுக்கு பணம் கிடைத்தது. டீ விற்பவர்களுக்குப் பணம் கிடைத்தது. வெளியே தின்பண்டம் விற்பவருக்குப் பணம் கிடைத்தது. ஆனால் எனக்குத்தான் புத்தகம் விற்றுப் பணம் கிடைக்கவில்லை.
பெரும்பாலான புத்தகப் பதிப்பாளர்கள் என்ன புத்தகங்களைக் கொண்டு வருகிறார்கள் என்று போய்ப் பார்த்தேன். திருக்குறள், பாரதியார் இல்லாத கடைகளே இல்லை. மேலும் கல்கியின் பொன்னியின் செல்வன் புத்தகங்கள் பல பதிப்பாளரின் வருமானத்தை உயர்த்துகின்றன. ரூ.200க்கு நான்கு நாவல்கள் என்று ஆங்கிலப் புத்தகங்களை விற்கிறார்கள். அங்கே கொஞ்சம் கூட்டம். என் அரங்கில் சுஜாதா புத்தகங்கள் ஏனோ இந்த முறை சரியாக விற்கவில்லை. அதனால் சுஜாதா புத்தகங்களுக்கான கவர்ச்சி குறைந்து விட்டது என்று சொல்ல முடியுமா என்பது தெரியவில்லை. பல புத்தகங்களின் விலை கடுமையாக இருக்கிறது. இது கூட புத்தகங்கள் வாங்குபவரை யோசிக்க வைக்கிறதோ? விருட்சம் மூலம் கொண்டு வந்துள்ள பெரும்பாலான புத்தகங்களுக்கு விலை மிகக் குறைவு. ஆனால் வாங்க வருபவர்கள் அதை விடக் குறைவு.
(photo taken by Srinivasan Natarajan)

(இன்னும் வரும்)

கேட்டாலும் சொல்ல மாட்டேன்…..

தினமும் புத்தகக் காட்சி முடித்துவிட்டு வீட்டிற்கு வரும்போது என் மனைவி ஒரு கேள்வி கேட்பார். “எவ்வளவு இன்று விற்றது?” இதற்கு என் பதில் மௌனம்…பலத்த மௌனம். எங்கே தவறிப் போய்ச் சொல்லி விடுவேனோ என்று பயந்துகொண்டே மௌனமாக இருப்பதைப் பலமாக முயற்சி செய்வேன். அதில் நான் வெற்றி அடைந்துவிட்டேன். இதுவரை சொல்லவில்லை. ஆனால் புத்தகக் காட்சியிலிருந்து நான் என்னன்ன புத்தகங்கள் வாங்குகிறேன் என்பதைக் குறிப்பிடுவதில்லை. ஆனால் அது தெரிந்து விடுகிறது. என் பையைத் திறந்து பார்த்தால் புத்தகங்கள் இளிக்கத் தொடங்கி விடுகின்றன.

ஜென் தத்துவமெல்லாம் எத்தனையோ புத்தகங்களில் நாம் படிக்கிறோம். அதையெல்லாம் இது மாதிரியான புத்தகக் காட்சியின்போதுதான் நாம் பயிற்சி எடுத்துக்கொள்ள வேண்டும்.

நம் முன்னால் சாரி சாரியாக நடந்து போவார்கள், ஆனால் உள்ளே வரமாட்டார்கள்.

இதில் என்ன ஜென் தத்துவம். இனிமேல்தான் இருக்கிறது.

என் அரங்குக்குள் நுழைந்தால் அரங்கு நிரம்பி வழியும், இது தெரிந்துதான் எல்லோரும் பார்த்துக்கொண்டே போகிறார்கள்.

உள்ளே புத்தகங்கள் இருக்கின்றன. வெளியே நாங்கள் இருக்கிறோம். சிலர் புத்தகங்களுடன் வெளியே செல்கிறார்கள். சிலர் வெறுமனே செல்கிறார்கள்.

நானும் நண்பரும் எதிர் எதிரே அமர்ந்து கொண்டு டீ அருந்திக்கொண்டிருக்கிறோம்.. இன்னும் சில மணி நேரம் கழித்தும் டீ அருந்திக்கொண்டிருக்கிறோம்.

டேபிளில் பில் புக் இருக்கிறது..பேனா இருக்கிறது. நாங்கள் டீ அருந்திக் கொண்டிருக்கிறோம்.

கேட்டாலும் சொல்ல மாட்டேன் எவ்வளவு விற்றது என்று. இப்போது நிம்மதியாக இருக்கிறேன். மனைவியிடம் சொன்னால் போதும் நிம்மதி போய் விடும்.

ஆவலுடன் காத்திருக்கிறேன்

இன்று மாலை 4வது சென்னை புத்தகத் திருவிழாவில் என் கதைப் புத்தகமான அழகியசிங்கர் சிறுகதைகள் முழுத் தொகுப்பு பற்றி முனைவர் ஜெ கங்காதரன் என்பவர் நூல் திறனாய்வு செய்கிறார்.
64 சிறுகதைகளும், 7 குறுநாவல்களும், ஒரு நாடகமும், சில சின்னஞ்சிறு கதைகளும் எழுதி உள்ளேன். 664 பக்கங்கள் கொண்ட முழுத் தொகுதியை என் கதைகளை எல்லோரும் வாசிக்க வேண்டுமென்ற எண்ணத்தில் ரூ.300க்குக் கொடுக்கிறேன்.
ஆரம்ப காலத்திலிருந்து நான் எழுதிய கதைகளின் தொகுப்பு இது. இன்னும் கூட கதைகள் எழுதிக்கொண்டிருக்கிறேன். உதாரணமாக 4வது சென்னை புத்தகத் திருவிழாவை முன் வைத்து நல்லவன் கெட்டவன் என்று கதை எழுத உள்ளேன்.
என் கதைகளின் முக்கிய அம்சமாக நான் கருதுவது அதிகப் பக்கங்கங்கள் போகாமல் பார்த்துக் கொள்வது. படிப்பவர்கள் ஒரு சில நிமிடங்களில் என் கதையைப் படித்து முடித்து விடலாம்.
என்னுடைய 7 குறுநால்கள் இத் தொகுதியில் வெளிவந்துள்ள. இக் குறுநாவல்கள் தி ஜானகிராமன் குறுநாவல் போட்டியில் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டு கணையாழியில் வெளிவந்தவை. இப்போதெல்லாம் அவ்வளவு பக்கங்கள் கொண்ட குறுநாவல் எழுத எனக்குப் பொறுமை இல்லை.
கணையாழியில் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட என் குறுநாவல்களை அசோகமித்திரன், இந்திரா பார்த்தசாரதிதான் தேர்ந்தெடுத்தார்கள். அதில் விபத்து என்ற என் குறுநாவலைப் பற்றி சொல்ல விரும்புகிறேன்.
அந்தக் குறுநாவல் எழுதும்போது நான் உஸ்மான் ú8ôடில் உள்ள ஒரு வங்கியில் பணிபுரிந்து கொண்டிருந்தேன். அப்போது நடந்த விபத்து மாதிரியான ஒரு விபத்தைப் பற்றிதான் அந்தக் குறுநாவல்.
குறுநாவலில் வங்கியில் பணிபுரிகிறவனைப் பற்றி வரும். இக் கதையை வங்கியில் உள்ள யாராவது படிக்க நேர்ந்து ஒரு மொட்டைக் கடுதாசி எழுதி என் வேலைக்கே உளை வைத்துவிடுவார்களோ என்று
தேவையில்லாமல் அஞ்சினேன். உடனே அசோகமித்திரன் வீட்டிற்கு ஓடினேன். அன்று அவருக்கு சுரம். என்னைப் பார்த்தவுடன் என்ன என்று கேட்டார். விபத்து என்ற குறுநாவல் நான்தான் எழுதினேன் என்றேன். நீங்கள் தானா அது. நன்றாக எழுதி இருக்கிறீர்கள் என்று அந்தக் குறுநாவலை அப்படியே ஒப்பித்தார். எனக்கு ஆச்சரியம். அதில் வங்கியில் பணிபுரிகிறவன் என்று எழுதியிருக்கிறேன். வங்கி என்பதற்குப் பதில் எல்ஐசி என்று எழுதி விடலாமா என்று கேட்டேன். அதல்லாம் வேண்டாம். அப்படியே இருக்கட்டும் என்றார்.
அப்புறம்தான் தெரிந்தது. என் வங்கியில் இருப்பவர்களில் பலருக்கு கணையாழி என்ற பத்திரிகை தெரியாது என்றும், பணிபுரிபவர்கள் பலரும் படிக்காத விரும்பி என்றும். இதை நினைத்தால் இப்போது சிரிப்பு வருகிறது. மேலும் என் வீட்டில் உள்ளவர்களே என் கதைகளை முழுவதும் படித்ததில்லை. அதனால்தான் பயந்துகொண்டு நானே முழுத் தொகுதியைக் கொண்டு வந்துவிட்டேன். இனி நான் எழுதும் எல்லக் கதைகளையும் இத் தொகுப்பில் சேர்த்துக்கொண்டு வருவேன்.
இப்படித்தான் பல திறமையான எழுத்தாளர்களின் படைப்புகள் தொகுக்கப்படாமல் போய்விட்டன. இது ஒரு சோகம். இந்த அனுபவம் எனக்கு ந பிச்சமூர்த்தி கதைகளைத் தொகுக்கும்போது தெரிந்தது. அவர் வீட்டில் உள்ளவர்களே அவர் கதைகளின் முழுத் தொகுதிகளை வைத்திருக்கவில்லை. நாங்கள்தான் தடுமாறி கண்டுபிடிக்க வேண்டியிருந்தது. இந்தச் சங்கடம் பி எஸ் ராமையாவின் கதைகளுக்கும் ஏற்பட்டு விட்டது. அவர் எத்தனைக் கதைகள் எழுதி உள்ளார் என்ற விபரம் சி சு செல்லப்பா எழுதிய ராமையாவின் சிறுகதை பாணி புத்தகத்தில் மட்டும் தெரியும். பல கதைகள் நஹி.
இன்று என் புத்தகத்திற்கான நூல் திறனாய்வு நடைபெற உள்ளது. முனைவர் ஜெ கங்காதரன் பேச உள்ளார். என்ன பேசப் போகிறார் என்பதை அறிய நான் -.

இதோ முப்பது…….

வழக்கம்போல சீத்தாலட்சுமி அபார்ட்மெண்டிலிருந்து கிளம்பினேன். பிளஷர் வண்டியில். அப்போது ஒரு குரல் கேட்டது. ‘இதோ முப்பது’ என்று. ‘இதோ முப்பதா’ என்னவென்ற புரியவில்லையே என்று நினைத்துக் கொண்டேன். கோவிந்தன் ரோடைத் தாண்டிக் கொஞ்ச தூரம் போனேன். திரும்பவும் குரல் : இதோ முப்பது. ஏய் சும்மாயிரு என்று என்னைக் கடிந்து கொண்டேன். ஆனால் இதோ முப்பது என்ற வார்த்தை தொடர்ந்து கேட்டுக்கொண்டே இருந்தது.

என் நண்பருடன் தினமும் ஒரு பூங்காவில் வாக் செய்வேன். அவரைப் போய்ப் பார்த்தேன். அவரும் என்னுடன் வாக் செய்ய கிளம்பினார். ‘இதோ முப்பது’ என்று குரல் கேட்டது. நண்பரிடம் கேட்டேன், ‘உங்களுக்கு எதாவது குரல் கேட்டதா?’ என்று.

‘இல்லையே?’ என்று சொன்னார்.

நானும் நண்பரும் தினமும் வாக் செய்வதை ஒரு கடமையாக வைத்துக்கொண்டிருக்கிறோம். ஒருவருக்கொருவர் உரசிக் கொள்ளும் இடமும் கூட. நான் எதாவது சொல்வேன். அவர் எதாவது சொல்வார் இரண்டு பேரும் சண்டைப் போடுவோம்.
கொஞ்சதூரம் வாக் பண்ணிக்கொண்டு இருக்கும்போது, அவரும் சொன்னார். ‘ஆமாம். இதோ முப்பது என்று குரல் கேட்கிறது,’ என்று.

‘என்னது முப்பது என்று தெரியவில்லை.

காலையிலிருந்து இந்தக் குரல் கேட்டுக்கொண்டே இருக்கிறது,’

‘புரியவில்லை. உங்கள் வயதை எதற்காவது குறிப்பிடப்படுகிறதா?’

‘இல்லை. எனக்கு 64வயது. அப்படியென்றால் முப்பது என்று ஏன் சொல்ல வேண்டும்?’

வாக்கிங்கை முடித்துவிட்டு நாங்கள் இருவரும் சரவணபவன் ஓட்டலுக்குச் சென்றோம். ஒரு காப்பி வாங்கிக் குடித்தோம். ஆனால் இதோ முப்பது கேட்காமல் இல்லை.

“ஏன் இப்படி ஒரு குரல் கேட்கிறது என்று எனக்கும் புரியவில்லை,” என்றார்.

நான் தீவிரமாக யோசித்தேன்.

“இப்போது புரிந்துவிட்டது,” என்று உற்சாகமாகக் கத்தினேன்.

“ஏன் கத்துகிறீர்கள்? சாதாரணமாக சொல்லக் கூடாதா?” என்றார் நண்பர்.

“உண்மைதான் சாதாரணமாகச் சொல்லலாம்,”

“சரி என்ன கண்டுபிடித்தீர்கள்?”

“அதுதான் விருட்சம். இந்த ஜøலை மாதம்தான் நான் விருட்சம் கொண்டு வந்து முப்பது வருடம் முடிகிறது,”

“விருட்சம் வந்து முப்பது வருடம் ஆகிவிட்டதா?”

“ஆமாம்.”

“பெரிய முயற்சி,”

“எனக்கே தெரியவில்லை. நான் கொண்டு வந்த பத்திரிகைக்கு முப்பது வருடம் முடிந்துவிட்டது.
முதல் இதழ் 1988ல் வந்தது…”

“என்ன செய்யப் போகிறீர்கள்?”

“ஒரு கூட்டம் ஏற்பாடு செய்யலாமென்று நினைக்கிறேன்,”

“எங்கே?”

“ரைட்டர்ஸ் கேப்பில்.”

“எப்போது?”

“106வது இதழ் வந்த பிறகு.”

போஸ்டல் காலனியில் விருட்சம் லைப்ரரியில் அமர்ந்திருந்தபோது விருட்சம் பற்றி யோசித்துக்கொண்டிருந்தேன். அட்டைப் பெட்டிகள் நிறையா விருட்சம் இதழ்களை அடுக்கி வைத்திருக்கிறேன். இப்படி ஏகப்பட்ட அட்டைப் பெட்டிகள். ஒவ்வொரு முறையும் விருட்சம் அடிக்கும்போது இதழ்கள் மீந்து போய்விடும்.
ஒருமுறை சி சு செல்லப்பா அவர்களின் புதல்வனைச் சந்தித்தேன் பழைய இதழ்கள் எழுத்து கிடைக்குமா என்று அவரைக் கேட்டேன். எதுவுமில்லை என்றார். ஏன் என்ன ஆயிற்று என்று கேட்டேன். நிறையா இதழ்கள் மீந்து போய் கிடந்தன. என்ன செய்வதென்று தெரியவில்லை. பேப்பர் கடையில் போட்டுவிட்டேன் என்றார் அவர். சி சு செல்லப்பா இருக்கும்போதே அது மாதிரி செய்ததாக அவர் சொன்னார்.

அவர் சொன்னதை இப்போது நினைத்துப் பார்க்கிறேன். இதோ என் முன்னாலும் பல அட்டைப் பெட்டிகள் நிறையா விருட்சம் பழைய இதழ்கள். ஒவ்ùôவன்றாக எடுத்துப் பார்க்கும்போதெல்லாம் எப்படி இப்படியெல்லாம் கொண்டு வந்தோம் என்ற வியப்புதான் கூடிக்கொண்டே போகிறது.
என் கையில் 92வது இதழ் கிடைத்தது. அதில் ஒரு கவிதை செ சுஜாதா என்பவர் எழுதியது

நதி இலை எறும்பு

உன் வார்த்தைகளின் தடம் பற்றி
நான் நடந்துகொண்டிருக்கிறேன்

நீ ஓயாமல் பேசிக்கொண்டிருக்கிறாய்

அன்பை
காதலை
நம்பிக்கையை
துரோகத்தை
கோபத்தை
வன்மத்தை
வெறுமையை
நிறைவை

கொழுத்த உன் கன்னத்தில்
திரண்டிருக்கும் அம் மச்சம்
என் கண்களில் விழுந்து உறுத்துவதை
அறியாமலேயே

இதோ அட்டைப் பெட்டிகள் நிறையா பழைய இதழ்களை வைத்துக்கொண்டு காத்துக்கொண்டிருக்கிறேன். அட்டைப் பெட்டியில் இருக்கும் பழைய இதழ் என்னைப் பரவசப்படுத்தத் தவறவில்லை. கட்டாயம் எதிர்கால வாசகர்கள் வருவார்கள். என்னிடமிருந்து விருட்சம் பழைய இதழ்களைக் கேட்டு வாங்காமல் இருக்க மாட்டார்கள். அட்டைப் பெட்டிகளும் காலி ஆகி விடும்.

சில கதைகள்

1986ஆம் ஆண்டிலிருந்து தி ஜானகிராமன் குறுநாவல் போட்டியில் தொடர்ந்து தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட 4 குறுநாவல்களை üசில கதைகள்ý என்ற பெயரில் புத்தகமாகக் கொண்டு வந்துள்ளேன். அப் புத்தகத்தை நேற்று அமேசான் கின்டலில் சேர்த்து உள்ளேன். அதைப் பார்க்க கீழே உள்ள சுட்டியை சொடுக்கவும்.

ரொம்ப துணிச்சல் வேண்டும்..

துணிச்சல் வேண்டும் கால சுப்பிரமணியத்திற்கு. பிரமிளின் படைப்புகள் அனைத்தையும் ஆறு தொகுதிகளாக ரூ.3000 க்குக் கொண்டு வந்துள்ளார். 3400 பக்கங்கள்.
சமீபத்தில் அவரைச் சந்தித்தப்போது அவர் இதைத் தெரிவித்தார். இந்த முழுத் தொகுதியை தயாரிப்பதற்கு அவர் செலவு செய்யும் தொகையைக் கேட்டவுடனே எனக்கு சங்கடமாக இருந்தது. அன்று முழுவதம் அது குறித்து யோசித்துக்கொண்டிருந்தேன். ஏன் எனில் அதிகப் பிரதிகள் புத்தகங்கள் அச்சடித்துத் திண்டாடுபவனின் நானும் ஒருவன். இன்றைய தமிழ்ச் சூழலில் விற்பது என்பது அவ்வளவு சுலபமில்லை. ரூ.3000 கொடுத்து யார் வாங்க முன் வருவார்கள் என்ற சந்தேகம் எனக்கு இருக்கிறது.
ஆனாலும் அவர் முயற்சிக்கு என் வாழ்த்துக்களைத் தெரிவிக்கிறேன். ஒரு தொகுதி வாங்கிக்கொள்கிறேன் என்று அவரிடம் அப்போதே சொல்லிவிட்டேன்.