முதல் 100 கவிஞர்களின் 100 கவிதைகள்

அழகியசிங்கர்

மனதுக்குப் பிடித்த கவிதைகள் என்ற தலைப்பில் தொகுதி 1 புத்தகத்தை வரும் புத்தகக் காட்சிக்குக் கொண்டு வர உள்ளேன். நான் தேர்ந்தெடுத்தக் கவிஞர்களின் கவிதைகளின் லிஸ்ட் இங்கே. இதைத் தொடர்ந்து தொகுதி 2 ம் கொண்டு வர உள்ளேன். இந்தக் கவிதைகளைத் தேர்ந்தெடுப்பதில் எந்த ஒழுங்கும் இல்லை. ஒரு புத்தகத்தை எடுத்துப் படிக்கும்போது என்ன கவிதை என் மனதைக் கவருகிறதோ அதைத் தேர்ந்தெடுத்துள்ளேன். பெரும்பாலும் புத்தகங்களிலிருந்து கவிதைகள் தேர்ந்தெடுத்துள்ளேன். லிஸ்ட்டைப் படிக்கவும்.

உள்ளே

1. புத்தர் அழுதார் – வெயில்
2. ஞானப்பூங்கோடதைக்கு வயது நாற்பது – கண்டராதித்தன்
3. ராஜன் ஆதித்யப்பன் கவிதை
4. புவொன்று – லாவண்யா சுந்தராஜன்
5. அக்டோபர் முதல் நாளில் – ந பெரியசாமி
6. பிரதிபலிப்பு – நாரணோ ஜெயராமன்
7. அரிய வாய்ப்பு – பழனிவேள்
8. பரம ரகசியம் – குவளைக் கண்ணன்
9. சுடர் பொம்மை – வேல்கண்ணன்
10. பிசகு – லக்ஷ்மி மணிவண்ணன்
11. கிணற்றரவு – ஜி எஸ் தயாளன்
12. முதல் முத்தம் – சுஜாதா செல்வராஜ்
13. அருமபுகள் – ராமலக்ஷ்மி
14. தலைப்பில்லாத கல்யாண்ஜி கவிதை – கல்யாண்ஜி
15. எப்படி இருக்கிறீர்கள் என்று கேட்பவருக்கு – விக்ரமாதித்யன்
16. வேஷம் – க நா சு
17. முனியமரம் – பாலா
18. எங்கள் ஜாதி – க்ருஷாங்கினி
19. பற்று – ந ஜயபாஸ்கரன்
20. ஆயா – எம் டி முத்துக்குமாரசாமி
21. தூரத்து மலைகள் – ஆனந்த்
22. நான் – நகுலன்
23. நிலவும் நிலவுகளும் – தேவதச்சன்
24. தூர் – நா முத்துக்குமார்
25. பெண்பாற் கூற்று – சுகிர்தராணி
26. தெரிதல் புரிதல் – பிரம்மராஜன்
27. போகன் சங்கர் கவிதை
28. எதன் கைதி – சமயவேல்
29. நேற்றைய கனவு – திரிசடை
30. சிட்டுக்குருவிப் பாட்டு – பாரதிதாசன்
31. ஏனென்றால் -ஜெ பிரான்சிஸ் கிருபா
32. கண்ணன் என் காதலன் – சி சுப்பிரமணிய பாரதி
33. உலகம் – ஷண்முக சுப்பையா
34. மோனலிசா -வத்ஸலா
35. நீர் பருகும் மர நிழல்கள் – சத்யன்
36. வீடு – இளம்பிறை
37. மரிக்கும் உயிர்க்கும் ஓசைகள் – கோ ராஜாராம்
38. பொய்க்கடை – மாலதி
39. வாழ்த்துபா – ப்ரியம்
40. உறவு – பசப்பல் கே ராஜகோபால்
41. உனக்காக இவ்வுலகம் – மா தக்ஷிணாமூர்த்தி
42. என்ன தவம் செய்தேன் – ரிஷி
43. தீர்வு – சி மணி
44. மறுபரிசீலனை – தபசி
45. உனக்காக என் அன்பே – ழாக் ப்ரெவெர்
46. கிளிக்கதை – கல்பனா
47. கடைசி பக்கத்தை நிரப்ப – தமிழ்மணவாளன்
48. மாலதி – சங்கர ராமசுப்ரமணியன்
49. இன்னும் கேள்விகள் (?)
சொல்லித் த
ந்து நகரும் வாழ்க்கை – கலாப்ரியா
50. ஞாயிறு – ஷாஅ
51. சாலைக் குயில் – நோயல் ஜோசப் இருதயராஜ்
52. தவளைக் கவிதை – பிரமிள்
53. பார்க்கும் புத்தர் – பேயோன்
54. பாலம் – கள்ளழகர்
55. தவிர்த்த கவிதை – பா வெங்கடேசன்
56. அவதார ஆசை – திலகபாமா
57. காடு – வஸந்த் செந்தில்
58. என்னை சுற்றும் ஏழு நிலவுகள் – ஸ்ரீ நேசன்
59. அன்பின் ஆறா மொழி – முபீன்
60. வாழ்க்கைப் பிரச்சினை – தாமரை
61. பயிற்சி – ஞானக்கூத்தன்
62. கொட்டாவி – சச்சிதானந்தன் – தமிழில் : சிற்பி
63. தீர்ப்பு – எஸ் வைதீஸ்வரன்
64. தூதர்கள் – சிபிச்செல்வன்
65. குழந்தைகள் – பொன் தனசேகரன்
66. இன்னும் சில பிணங்கள் – ந பிச்சமூர்த்தி
67. வீடு -அய்யப்ப மாதவன்
68. அவ்வளவுதான் எல்லாம் – ரவி சுப்பிரமணியன்
69. நீ மணி; நான் ஒலி – கவிஞர் கண்ணதாசன்
70. மிதி வண்டித் திருடன் – ராணி திலக்
71. உங்கள் வீட்டு முயல்குட்டி – பெருந்தேவி
72. கவிதை தலைப்பிடாதது – ஆத்மாநாம்
73. கொள்கை – சுந்தர ராமசாமி
74. ஒழிந்த நேரங்கள் – காளி-தாஸ்
75. இருளில் நகரும் யானை – மனுஷ்யபுத்திரன்
76. அந்நியன் – சிற்பி
77. அம்மாவும் அப்பாவும் – ஹேச் ஜீ ரசூல்
78. கனவுச் சிறைகள் – மு நடராஜன்
79. அடகுக் கடை – பத்மஜா நாராயணன்
80. பிரதீபன் கவிதை
81. கண்ணாடி – குட்டி ரேவதி
82. படிக்கட்டுகளில் அமர்ந்திருப்பவன் – அனார்
83. தேவராஜ் விட்டலன் கவிதை
84. அமர்ந்திருக்கும் நெடுங்காலம் – ஸ்ரீசங்கர்
85. நண்பனுக்கு – கு ப ராஜகோபாலன்
86. வீடும் நண்பனும் – அப்பாஸ்
87. தோன்றி மறையும் – கடற்கரய்
88. பழைய சுசீலாக்கள் – ப கங்கைகொண்டான்
89. அழகியல் – கி பி அரவிந்தன்
90. இனி வாழ்நாளில் – தேன்மொழி தாஸ்
91. அதுவரை – ராஜமார்த்தாண்டன்
92. மின்கம்பி மேலே – காசியபன்
93. வாழ்வும் சாவே – தஞ்சை ப்ரகாஷ்
94. இளையபாரதி கவிதை
95. எனது சைக்கிள் திருடனுக்கு ஒரு கவிதை – தேவதச்சன்
96. பட்டியல்கள் – தி சோ வேணுகோபாலன்
97. ஏழு மணிச் சண்டை – கல்யாணராமன்
98. தீவட்டித் திருடர்கள் – லாவண்யா
99. ஈனிப்பு – ரா ஸ்ரீனிவாசன்
100. மின்சார வண்டி – அழகியசிங்கர்

பிறந்த தினத்தை முன்னிட்டு

அழகியசிங்கர்

முதலில் மனதுக்குப் பிடித்தக் கவிதைகள் என்ற பெயரில் ‘வெயில்’ அவர்களின் ‘புத்தர் அழுதார்’ என்ற கவிதையை முகநூலில் வெளியிட்டபோது 100 கவிதைகள் அடங்கியத் தொகுப்பொன்றை கொண்டு வருவேனென்று சற்றும் எதிர்பார்க்கவில்லை. இதோ முதல் நூறு கவிதைகள் அடங்கியத் தொகுப்பு தயாராகிவிட்டது. 100வது கவிதையாக என் கவிதையைச் சேர்த்துள்ளேன்.
இன்று என் பிறந்தநாள் முன்னிட்டு இக் கவிதையைக் கொண்டு வருகிறேன். முதல் தொகுதிக்குப் பிறகு இரண்டாவது தொகுதி, மூன்றாவது தொகுதி என்று கொண்டு வர உள்ளேன். முதல் தொகுதியில் இடம்பெறாத கவிஞர்கள் இரண்டாவது தொகுதியிலும் மூன்றாவது தொகுதியிலும் நிச்சயமாக இடம் பெறுவார்கள். யாரையும் புறகணிக்கும் நோக்கம் இல்லை. மேலும் கவிதைத் தொகுதிகளிலிருந்துதான் கவிதைகள் தேர்ந்தெடுத்துள்ளேன்.
இந்தத் தொகுதிக்கு எந்த முன்னுரையும் எழுத உத்தேசம் இல்லை. கவிதைகள்தான் முன்னுரை.
வேண்டுமென்றால் இந்தத் துண்டு அறிக்கையை முன்னுரையாக வெளியிடுகிறேன்.

மனதுக்குப் பிடித்த கவிதைகள் – 100

மின்சார வண்டி

அழகியசிங்கர்

கட்டையாய்க் குட்டைய
நெட்டையாய் மனிதர்கள்
முகம் அகலமாய்க்
குறுகலாய்
காது கோணலாய்
மனிதர்கள்

சளசளவென்று பேசியும்
கண்ணை மூடியும்
மனிதர்கள்

மௌனமாய்ப் பிராக்குப்
பார்த்தபடியும்
சீட்டி அடித்துக்கொண்டும்
ஏறி குதித்துக்கொண்டும்
மனிதர்கள்

பெரும் சத்தத்துடன்
அடிப்பட்டு ரத்தத்துடன்
மனிதர்கள்

கண்ணை நிமிர்த்தி
எதிர்ப்பக்கம் பார்த்தால்
போகும் வழியெல்லாம் வழியவிட்டபடி
மனிதர்கள்

நின்று நின்று ஒவ்வொரு ஸ்டேஷனாய்ப் போகும்
மின்சார வண்டி

நன்றி : யாருடனும் இல்லை – கவிதைகள் – அழகியசிங்கர் – விருட்சம் வெளியீடு, சென்னை 33- மொத்தப் பக்கங்கள் : 96 – வெளியான ஆண்டு : 1995, 2017 – விலை : ரூ.70

துளி : 15 – வெங்கட் சாமிநாதன் எழுதிய வாழ்க்கை வரலாறு..

அழகியசிங்கர்

சமீபத்தில் பிரமிளின் எல்லா எழுத்துக்களையும் 6 புத்தகங்களாக பிரமிளின் பக்தரும் நெடுங்கால நண்பருமான கால சுப்ரமணியம் கொண்டு வந்துள்ளார். இது அரியஞ்; பணி. இதை சுப்ரமணியம் மாதிரி ஒரு தீவிரவாதிதான் செய்து காட்டமுடியும்.
இதேபோல் வெங்கட் சாமிநாதனுக்கு ஒருவர் முயற்சி செய்தால் 10 புத்தகங்களுக்கு மேல் ஒருவர் கொண்டு வர வேண்டும். அவ்வளவு எழுதியிருக்கிறார் வெங்கட் சாமிநாதன். ஆனால் இதை யாரால் செய்ய முடியும்? அவர் எழுதிய எல்லாப் புத்தகங்களையும் சேகரிக்க வேண்டும். அதன் பின் அவர் எழுதாத கட்டுரைகள் ஆயிரக்கணக்கில் இருக்கும். அதையெல்லாம் கண்டு பிடிக்க வேண்டும். அவருடைய நண்பர்கள்தான் இதற்கெல்லாம் உதவி செய்ய வேண்டும். நான் முயற்சி செய்யலாமென்று அவர் புத்தகங்களை எல்லாம் வாங்கி வைத்துக்கொண்டிருந்தேன். ஆனால் எனக்குத் தெரியாமல் இன்னும் எத்தனைப் புத்தகங்கள் வந்திருக்கின்றன என்பது என்னால் ஊகிக்க முடியவில்லை.
பிரமிளுடைய எல்லாக் குணங்களும் வெங்கட் சாமிநாதனுக்கும் உண்டு. யாரையாவது பிடிக்கவில்லை என்றால் கடைசி வரை அவருக்குப் பிடிக்காது. கடைசிவரை அசோகமித்திரனை அவருக்குப் பிடிக்கவில்லை.
பங்களுரில் அவரைப் பார்க்கப் போயிருந்தேன். என்னுடன் அவர் சரியாகப் பேசவில்லை. காரணம் நான் அசோகமித்திரனுக்கு வேண்டியவன் என்று அவரே நினைத்துக் கொண்டது. நான் அதுமாதிரி இல்லை என்று எவ்வளவு சொன்னாலும் அவரை ஒப்புக்கொள்ள வைக்க முடியவில்லை. இப்படி ஒரு பிடிவாதக்காரரை தமிழ் இலக்கிய உலகில்தான் பார்க்க நேர்கிறது. பிரமிளும் அப்படிப்பட்டவர்தான். ஒருவரைப் பிடிக்கவில்லை என்றால் பார்க்க மாட்டார். பேச மாட்டார்.
üநினைவுகளின் சுவட்டில்ý என்ற பெயரில் வெங்கட் சாமிநாதன் தன் வாழ்க்கை வரலாற்றை எழுதியிருக்கிறார். முதல்பாகம் அகல் வெளியீடாக டிசம்பர் 2009ல் வெளிவந்துள்ளது. 336 பக்கங்கள் கொண்ட இப் புத்தக விலை ரூ. 170தான். இதன் தொடர்ச்சியாக இரண்டாவது பாகம் வெளிவந்துள்ளது. இப் புத்தகத்தை வெளியிட்டவர் மெய்ப்பொருள். 464 பக்கங்கள் கொண்ட இப் புத்தகம் விலை ரு.420.
முதல் தொகுதியில் தன் சுய சரிதையில் வெங்கட் சாமிநாதன் ஒரு இடத்தில் இப்படி கூறியிருக்கிறார்.
üஎன் வாழ்க்கையில் அப்படி எழுத ஒன்றுமே இல்லை. எழுத்துலகிலும் வெளியிலும் சில உன்னதமான மனிதர்களைச் சந்தித்திருக்கிறேன். அவர்களது சில குறைகளையும், பலவீனங்களையும் மீறி அவர்கள் உன்னதமான மனிதர்கள்தான். சில கடைத்தரமான இழிதகைகளையும் சந்தித்திருக்கிறேன். எழுத்துலகிலும் வெளியிலும் அவர்களது சில பலங்களையும் மீறி அவர்கள் இழிந்த மனிதர்கள்தான்.ý என்றெல்லாம் எழுதி உள்ளார். வெ சா குறிப்பிடுகிற மகாராஷ்டிரத்தில், ஹம்ஸô வாடேக்கரும், வங்காளத்தில் வினோதனியின் சுய சரிதங்களையும் வாசிக்க வேண்டும்.
இரண்டாவது தொகுதியான நினைவுகளின் சுவட்டில் பதத்கம என்னிடம் விற்பனைக்குள்ளது. ரூ.420 விலையுள்ள இப் புத்தகத்தை ரூ.300 விற்க விரும்புகிறேன். விருட்சம் வளர்ச்சி நிதிக்காக ஸ்ரீனிவாசன் அளித்தது. வேண்டுவோர் தொடர்பு கொள்ளவும்.

துளி : 14 – மறக்க முடியாத இரண்டு புத்தகங்கள்

ஒவ்வொரு முறையும் சாகித்திய அக்காதெமி அலுவலகத்தில் நடக்கும் கூட்டத்தில் கலந்துகொள்வதற்குச் செல்லும்போது அங்கு வைக்கப்பட்டுள்ள புத்தகங்களைத் தேடுவது என் வழக்கம்.
அப்படி தேடிய இரண்டு புத்தங்களைப் பற்றி இங்கே குறிப்பிடலாமென்று நினைக்கிறேன்.
ஒரு புத்தகத்தின் பெயர் வசவண்ணர் வாக்கமுது. இப் புத்தகத்தின் முதல் பதிப்பு 1972ல் வெளிவந்துள்ளது. மறுபதிப்பு 1993. இப் புத்தகத்தின் விலை ரூ.85 தான். ஒவ்வொருவரும் கட்டாயம் வாங்கி வைத்துக்கொள்ள வேண்டிய புத்தகம்.
வசவண்ணர் எண்ணூறு ஆண்டுகளுக்கு முன்பு எழுதிய புத்தகம் இது. வசவண்ணரால் பாரதத்தின் ஆன்மக் கருவூலம் வளர்ச்சி பெற்றது. கன்னட இலக்கிய ரலாற்றில் ஒரு யுகபுருஷரான வசவண்ணர் உயர்ந்த இறை உணர்வை எளிமையும், சுவையும் மிக்க இனிய பாடல்களில் படைத்தவர். இப்புத்தகம் 500 வாக்கமுதுகளைத் தேர்ந்தெடுத்துக் கொடுத்துள்ளது சாகித்திய அக்காதெமி. அதிலிருந்து சிலவற்றை இங்கு அளிக்கிறேன்.
வசவண்ணர் கூடல் சங்கம தேவாவை முன்வைத்து தன் வாக்கமுதுகளை வெளிப்படுத்தி உள்ளார்.

1

ஐயா, ஐயா என்றழைத்துக் கொண்டிருக்கிறேன்
ஐயா, ஐயா எனக் கதறிக் கொண்டிருக்கிறேன்
‘ஏன்’ எனல் ஆகாதோ, ஐயனே!
இரவு பகலாக உன்னையே அழைக்கிறேன்.
மௌனமோ, கூடல் சங்கமதேவா!*

2.

காட்டில் வழி தவறிய பசுவினைப் போல்
‘அம்மா, அம்மா’ வென் றலறுகின்றேன்;
‘அம்மா, அம்மா’ வென்று கதறுகின்றேன்
‘வாழ்ந்து போ’ வென்றருளாயோ,
கூடல் சங்கம் தேவா!

அடுத்தப் புத்தகம் கபீர் அருள்வாக்கு என்ற புத்தகம். 250 பக்கங்களுக்கு மேல் உள்ள புத்தகம் மிகவும் உபயோகமான புத்தகம். இப் புத்தகத்தின் முதல் பதிப்பு 1964ஆம் வெளிவந்துள்ளது. மூன்றாம் பதிப்பு 1992ஆம் ஆண்டு. புத்தகத்தின் விலை ரூ.65 தான்.

சம்பிரதாயத்தினரிடையே நிலவிவரும் நம்பிக்கைப்படி அவர் ஓர் அந்தண விதவையின் மகவாவார். சமூகக் கொடுமைக்கு அஞ்சி அவர் தாய் தன் குழநதையை ‘லஹர் தாரா’ என்ற குளத்தின் கரையருகில் எறிந்து விட்டாள். எதிர்பாராத பொருத்தமாய் நீரு என்கிற முஸல்மான் சேணியன் ஒருவன் அவ் வழியே சென்று கொண்டிருந்தான். பச்சிளங் குழந்தையைக் கண்ட அவன் உள்ளத்தில் இரக்கம் பரிந்தெழுந்தது. குழந்தையை எடுத்து வந்து தன் வீட்டிலே சீராட்டி வளர்த்தான். இதுதான் கபீர்தாஸின் வரலாறு.

கபீர்தாஸர் நாட்டில் உண்டாகியிருந்த சலசலப்பையும், குலவையும் பார்த்தார். நிலைமையைப் புரிந்துகொண்டு மக்களின் கவனத்û8த அந்த ‘அடிப்படைப் பரம்பொருள்’பால் திரும்பச் செய்தார். அவர் காட்டிய உண்மை இரண்டு சமயத்தினருமே ஏற்றுக்கொள்ளத்தககதாக இருந்தது.
கபீர் வாக்கை இப்போது காண்போம்.

– அடியார்கள் எல்லாம் நான்கு கைகள் கொண்ட தேவனைப் போற்றி ஏமாறுகின்றனர். கபீரோ, எண்ணற்ற கைகள் கொண்ட பரம்பொருளையே வழிபடுகின்றனர்.

– என்னுடையதென்று என்னிடம் ஒன்றும் இல்லை. இருப்பதெல்லாம் உன்னுடையதுதான். உன்னுடையதை உன்னிடமே தந்துவிடுவதில் எனக்கு என்ன செலவு.

– மனத்தின் எண்ணபடி நடக்காதே. மனத்தின் அபிப்பிராயங்கள் (ஒன்றல்ல இரண்டல்ல) அநேகம். மனத்தை ஏற்க சவாரி செய்கிற (அப்படிப்பட்டஜ) சாது யாரோ ஒருவர் தாம்.

இந்த இரண்டு புத்தகங்களில் கபீர் அருள்வாக்கு அட்டையெல்லாம் உடைந்து போகும்படி உள்ளது. இன்னும் எத்தனைப் பிரதிகள் உள்ளதோ தெரியவில்லை.

வசவண்ணர் வாக்கமுது அட்டை போகவில்லை ஆனால் மிகவும் பழையத் தாள்களைக் கொண்ட புத்தகம். இன்னொருமுறை இந்தப் புத்தகங்களை சாகித்திய அக்காதெமி வெளியிடுமா என்பது தெரியவில்லை.

துளி : 13 – எழுதித் தள்ளிவிடுங்கள்..

சில தினங்களுக்கு முன்னால் நான் தபால் கார்டைப் பயன்படுத்துவதைப் பற்றி எழுதியிருந்தேன். நான் பலருக்கு தபால் கார்டில் பேனாவால் எழுதி தபால் கார்டை அனுப்பிக்கொண்டிருந்தேன். யார் என்ன நினைப்பார்களோ தெரியவில்லை. சிலருக்குப் பிடிக்காமல் இருக்கலாம். சிலர் இது என்ன கூத்து என்று நினைத்திருக்கலாம். பொதுவாக கார்டில் எழுதுவதை நான் உள்படப் பலர் அலட்சியப் படுத்துகிறோம்.
முதலாவது சமீபத்தில் தமிரபரணி புஷ்கரத்திற்கு நெல்லைக்குச் சென்றோம். கள்ளிடக்குறிச்சியில் ஒரு உறவினர் வீட்டிற்குச் சென்றோம். அங்கே ஒரு பெரிய கம்பியில் வந்தக் கடிதங்களைக் குத்தி வைத்திருந்தார்கள். நாம் இதுமாதிரி செய்வதையெல்லாம் விட்டுவிட்டோம். உண்மையில் அதைப் பார்த்துவிட்டு வந்தபிறகு என் வீட்டில் ஒரு நீளமான கம்பியை வாங்கி வருகிற தபால்களை குத்தி வைத்துக்கொள்ளலாமென்று நினைக்கிறேன்.
இரண்டாவது நான் விருட்சம் பத்திரிகையை என் கையால் கைப்பட எழுதி தபாலில் செலுத்துகிறேன். அப்படி கையால் எழுதி தபாலில் சேர்ப்பது எனக்கு மகிழ்ச்சியைத் தருகிறது. நான் டைப் அடித்து அதை கட் செய்து ஒட்டலாம். நான் அதைச் செய்ய விரும்பவில்லை.
மூன்றாவது கடிதம் மூலம் நாம் நம் மனதில் படுவதைக் கொட்டுவது. இதில் ஒரு ஆபத்து இருக்கிறது. அக் கடிதத்தைப் பெறுபவர்கள் நமக்குக் கிறுக்குப் பிடித்திருக்கிறது என்று நினைக்கலாம். அல்லது அலட்சியப் படுத்தலாம். உண்மையில் நம் எண்ணங்களை அறிவதற்கான தகுதிப் படைத்தவர்களாக அவர்கள் இல்லாமல் இருக்கலாம். ஆனால் நாம் நம் எண்ணங்களைக் கொட்டி விடுகிறோம். நம்மைப் பொறுத்தவரை நம் எண்ணங்களை காலி செய்வதுதான் முக்கியம். நம் கடிதங்களைப் பெறுபவர்கள் நமக்குப் பதில் அளிக்க வேண்டுமென்பதில்லை. எண்ணங்களை காலி செய்வது முக்கியமான செயல் என்று நினைக்கிறேன். இதை ஒவ்வொருவரும் செய்து கொண்டு வந்தால் இது அற்புதமான அனுபவத்தைத் தரும். முயற்சி செய்து பாருங்கள்.
என் நண்பர் ஒருவர் வெளிநாடு செல்வதற்கு முன் என்னிடம் வெளிநாடு செல்கிறேன் என்று சொல்லிக்கொண்டு போனார். எனக்கு ஆச்சரியம் ஏன் என்னிடம் அவர் சொல்ல வேண்டுமென்று. ஆனால் அவர் வெளிநாட்டிலிருந்து வந்தபிறகு சொல்லவில்லை. ஒருநாள் யாருக்கோ போன் செய்தபோது அவர் போனில் என் கை பட்டுவிட்டது. போனில் அவர் எடுத்துப் பேசுகிறார். எனக்கு ஆச்சரியம். நீ எப்போது வந்தே என்று அவரைக் கேட்டேன். அவர் சென்னை வந்து மூன்று வாரங்கள் ஆகிவிட்டன என்றார். எனக்கு என்ன தோன்றுகிறது என்றால் போகும்போது சொன்னவர், வந்த விஷயத்தைச் சொல்லவில்லை என்று. ஏன் என்று எனக்குத் தெரியவில்லை. இது தேவையில்லாத எண்ணம். இதனால் ஒரு பிரயோசனும் இல்லை. இந்த எண்ணத்தை ஒழிக்க என்ன செய்யலாம்? ஒரு கார்டு எழுதி அவரிடமே கேட்டுவிடலாம். அப்படி ஒரு கார்டு எழுதினால் என்னிடம் தொற்றிக்கொண்டிருக்கும் தேவையில்லாத எண்ணம் ஒழிந்து விடும் அல்லவா?
இப்படி எத்தனையோ அபத்தமான எண்ணங்களை ஒழிக்க நமக்கு போஸ்ட் கார்டு உதவி செய்யும். இதையெல்லாம் புரிந்துகொண்டுதான் பிரமிள் அந்தக் காலத்தில் அதிகமாகக் கடிதங்கள் எழுதியிருக்கிறார் என்று தோன்றுகிறது.
இதையெல்லாம் உத்தேசித்துத்தான் போஸ்ட் ஆபிஸில் கார்டு வாங்கி வைத்திருக்கிறேன். கார்ட் மூலம் தோன்றும் தேவையில்லாத எண்ணங்களை ஒழிப்பதுதான் என் திட்டம். ஆனால் பாருங்கள் நேற்று ஒரு பெரிய பெட்டியைத் தூக்கினேன். வலது தோள்பட்டையில் வலி. கார்டு எடுத்து எழுத முடியாத அளவிற்கு வலி. கார்டுகள் என்னைப் பார்த்துச் சிரிக்கின்றன. டாக்டர் பாஸ்கரனுக்கு உடனடியாக ஒரு கார்டு எழுத வேண்டும்.

துளி : 12 – நகுலன் வேடிக்கையானவர்

நகுலன் கவிதை எழுதுவதாகட்டும், கதை எழுதுவதாகட்டும் எதாவது ஒரு சோதனை செய்துகொண்டிருப்பார். ஜனவரி 1986 ஞானரதம் பத்திரிகை க நா சு ஆசிரியர் பொறுப்பில் வெளிவந்து கொண்டிருந்தது.
அப் பத்திரிகைக்கு நகுலன் ஒரு வரிக் கவிதைகளும், இரண்டு வரிக் கவிதைகளும் அனுப்பி இருந்தார். ஒரு வரிக் கவிதைகளை இங்கே அளிக்க விரும்புகிறேன்.

ஒரு வரிக் கவிதைகள்

1. உடைமை என்பது உன்னுள் இருப்பது

2. நான் நானாக ஒரு ஜீவித காலம்

3. பிரம்மாண்டமான விருட்சங்களில் சிதில ரூபங்கள்

4. காலம் ஒரு கலைஞன்

5. வாடகை வீடு காலியாகிவிட்டது

6. கடைசி அத்தியாயம் : கவிதை முடிந்து விட்டது.

நீங்களும் இதுமாதிரியான கவிதைகளை இங்கே எழுத முடிந்தால் எழுதி அனுப்புலாம். இதோ நான் முயற்சி செய்கிறேன்.

1. கூடிய மட்டும் பேசுவதைத் தவிர்த்து விடுங்கள்

2. அந்தப் பெண்ணைப் பார்த்தேன். யூ டூ என்றாள்.

3. ஜாக்கிரதை : மாடிப்படிக்கட்டுகளில் ஏறுவதும் இறங்குவதும்

4. வெறுமனே இருந்தது அறை

5. ஒன்றுமில்லை நிஜமாக.

6. பிரிந்தவர் கூடினாலும் கூடியவர் பிரிந்தாலும் வருத்தம்தான்.

நீங்களும் அனுப்பலாம்

துளி : 11 – சொல்லாமலே..

சமீபத்தில் தமிழ்ச் சினிமாவில் கதைத் திருட்டு பெரிய விஷயமாக யூ டியூப்பில் போய்க் கொண்டிருக்கிறது. எல்லாம் உடனே உடனே தெரிந்து விடுகிறது. பலதரப்பட்ட வாதங்கள் விவாதங்கள் எல்லாம் கேட்டுக்கொண்டிருக்கிறோம். என்னைப் போன்றவர்களுக்கு இது சம்பந்தமே இல்லை. ஆனால் யூ டியூப்பில் பார்க்க நன்றாகப் பொழுது போகிறது.
ஒரு காலத்தில் ஸ்டெல்லா புரூஸ் அவர்கள் கதை விவாதத்திற்குக் காரை வைத்து அழைத்துப் போனதாக என்னிடம் பெருமையாக சொல்லுவார். ஹோட்டலில் ரூம் போட்டுக் கதை விவாதம் செய்வதாக அவர் குறிப்பிடுவார். எனக்குத் தோன்றும் என்ன அப்படி விவாதம் செய்வார்கள் என்று.
உண்மையில் படத்தை இயக்குபவர் படத்தை மட்டும் இயக்கத் தெரிந்திருக்க வேண்டும். அதேபோல் கதை எழுதுபவர் ஒருவராக கதை, திரைக்கதை, வசனம் என்றெல்லாம் எழுதத் தெரிந்திருக்க வேண்டும். எல்லாமே இயக்குநர் என்கிறபோது பிரச்சினை ஏற்படுவதாகத் தோன்றுகிறது.
என் அலுவலகத்தில் ஒருவர் கூட இப்படித்தான் கதையைச் சொல்லி தயாரிப்பாளரைப் பார்த்து படம் தயாரித்து விடலாம் என்கிற மாதிரி பேசுவார். அவர் புத்தகங்கள் பத்திரிகைகள் என்று எதையும் படிக்காதவர். அவரால் எப்படி இதெல்லாம் முடியும் என்று யோசிப்பேன். அவர் சொன்னாரே தவிர அப்படியெல்லாம் நல்லகாலமாய் நடக்கவில்லை.
பி எஸ் ராமையா, புதுமைப்பித்தன் எல்லாம் மேல் நாட்டுக் கதைகளைத் தழுவி கதைகள் எழுதியிருப்பதாக சி சு செல்லப்பா குறிப்பிட்டுள்ளார்.
கமல்ஹாசன் நடித்த மஹா நதி கூட ஸ்டெல்லா புரூஸ் உறவினரின் கதைத் திருடப்பட்டதாகக் கூறியிருக்கிறார் ஸ்டெல்லா புரூஸ் . இதனால் கதை சொல்பவர்கள் எச்சரிக்கையாக இருக்க வேண்டும். சினிமாக்காரர்கள் என்றால் ஒரு லைன் கதையைச் சொல்லவே கூடாது.
1995ஆம் ஆண்டு நான் ஒரு கவிதைத் தொகுதியைக் கொண்டு வந்தேன். கவிதைத் தொகுதியின் பெயர் யாருடனும் இல்லை.
அதில் ஒரு கவிதையை இங்கு குறிப்பிட விரும்புகிறேன்:

இத்தனை நாட்கள்
ஏதோவொன்று
ஏதோவொன்று
ஏதோவொன்று
ஏதோவொன்று
ஏதோவொன்று
ஏதோவொன்று
ஏதோவொன்று
ஏதோவொன்று
ஏதோவொன்று
சொல்லாமலே….

என்று அக் கவிதை முடியும். இதில் சொல்லாமலே என்ற வரியில் ஒரு தமிழ் படம் வந்திருந்தது. அந்தப் படம் வந்தபோது என் கவிதையிலிருந்து ஒரு வரி எடுத்துள்ளார்கள் என்றேன். அது எப்படி உங்கள் வரியிலிருந்து அந்தப் படம் வந்தது என்று என் நண்பர்கள் திருப்பிக் கேட்டபோது நான் பேசாமல் இருந்து விட்டேன்.

துளி : 10 – ஐராவதமும் தீபாவளி மலர்களும்

என் நண்பர் ஐராவதம் மேற்கு மாம்பலம் நாயக்கன்மார் தெருவில் வசித்து வந்தவர், 2014ஆம் ஆண்டு இறந்து விட்டார். அவர் ஒரு தமிழ் அறிஞர். கதைகள் எழுதுவார், கவிதைகள் எழுதுவார், கட்டுரைகள் எழுதுவார். அவர் படித்தப் புத்தகங்களைப் பற்றி விமர்சனம் செய்வார். மொழிபெயர்ப்பும் செய்வார். ஆனால் பத்திரிகை உலகம் அவர் திறமையை சரியாகப் பயன்படுத்திக் கொள்ளவில்லை என்று நினைக்கிறேன்.
அசோகமித்திரனே ஐராவதம் மூலமாகத்தான் ஆங்கிலப் புத்தகங்களைத் தெரிந்துகொண்டேன் என்று கூறியிருக்கிறார்.
இப்படிப்பட்ட திறமையான படைப்பாளியைப் பத்திரிகைகள் பயன்படுத்திக்கொள்ள வில்லை. அவரிடமிருந்து ஒரு கதையோ ஒரு கவிதையோ ஒரு கட்டுரையோ ஒரு மொழிபெயர்ப்போ ஏதோ ஒன்றை வாங்கிப் பிரசுரம் செய்திருக்கலாம். யாரும் அவரைக் கண்டுகொள்ளவில்லை. அவர் புறக்கணிக்கப்பட்ட படைப்பாளி.
ஆனால் இது குறித்தெல்லாம் அவருக்கு வருத்தம் இருந்த மாதிரி தெரியவில்லை. அவர் வீடு இருந்த தெரு முனையில் உள்ள லென்டிங் லைப்ரரியில் போய் தீபாவளி மலர்களை வாடகைக்கு எடுத்து வாசிப்பார். அதாவது பழைய தீபாவளி மலர்கள். அவர் புதியதாக எந்தத் தீபாவளி மலரையும் காசு கொடுத்து வாங்கிப் படிக்க மாட்டார். பழைய புத்தகக் கடைகளில்தான் பத்திரிகைகள் புத்தகங்கள் வாங்குவார்.
2012ஆம் ஆண்டு வந்த தீபாவளி மலரை 2013 ஆம் ஆண்டு வாடகைக்கு எடுத்துப் படிப்பார். தன் படைப்புகள் எதுவும் வரவில்லை என்ற எண்ணம் இல்லாமல் அந்தத் தீபாவளி மலரில் வந்தவற்றைப் படித்து விமர்சனம் செய்வார்.
06.03.2013 அன்று அவர் தினகரன் தீபாவளி மலர் 2012ஐ விமர்சனம் செய்துள்ளார். அதை அப்படியே இங்குக் கொடுக்க விரும்புகிறேன்.
தினகரன் தீபாவளி மலர் 2012ம் ஆண்டு வெளியானது பார்க்கக் கிடைத்தது. பவானி ஜமக்காளம், பாகவத மேள கிராமம் மெலட்டூர், கொங்கு சமையல், தஞ்சாவூர் தாம்பூலம் என்று வித்தியாசமான கட்டுரைகள். சிறுகதைகளில் என்னைக் கவர்ந்தது எஸ். ராமகிருஷ்ணனின் வெறும் பிரார்த்தனை. குடிகார அப்பா. பொறுமைசாலியான அம்மா. மருத்துக்கடையில் வேலைப் பார்க்கும் காதம்பரி. (மருந்துக்கடை என்பதால் நாள் முழுவதும் நின்றுகொண்டே இருக்க வேண்டும். இயற்கை உபாதைக்குக் கூட பேருந்து நிலையத்திற்குள் உள்ள இலவச கழிப்பறைக்குத்தான் போக வேண்டும். அதற்குள் கால் வைக்கமுடியாதபடி அசிங்கமாக இருக்கும். அதனால் அடக்கி அடக்கி அவளுக்குப் பல நாள் அடிவயிற்றில் வலியாகியிருக்கிறது.) பள்ளியில் படிக்கும் ரமா. இவர்கள்தான் குடும்ப நபர்கள்.
அப்பாவிற்குள் ஒரு பாம்பு வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறது. அது நினைத்தாற்போல் படமெடுத்து சீறுகிறது. அதற்கு இரை போட ஆள் தேவை. அதற்குத்தான் குடும்பம். கொத்திக் கொத்தி பாம்பின் விஷம் மெல்ல அவர் உடலில் கலந்து விட்டிருக்கிறது. குடிக்கு எதிராக போரிடும் தமிழகத் தலைவர்கள் வைகோ, மருத்துவர் ராமதாஸ், பழ நெடுமாறன், தமிழருவி மணியன் இந்தக் கதையை அவசியம் படித்து பிரதிகள் எடுத்து பிரசாரம் செய்ய வேண்டும்.
ரமா ஒருநாள் ஆற்றாமை தாள முடியாமல் சொன்னாள். ‘அப்பா செத்த அன்னைக்குத்தான் அம்மா நிம்மதியா தூங்குவா. ஒரு வேளை அதுக்கு முன்னாடி அம்மா செத்துட்டா நாம எல்லாம் தெருவில்தான் நிக்கணும். அப்பா நம்பளை அடிச்சே கொன்னுடுவார்.’
வீரியமிக்க வரிகள். தீபாவளி மலர் கதையில் இத்தகைய வரிகளை ஆனந்தவிகடன், கல்கி, கலைமகள், அமுதசுரபி போன்ற ஆசார பத்திரிகைகள் அனுமதித்திருக்குமா, தெரியவில்லை. தினகரனுக்கு ஹாட்ஸ் ஆப்.
ஐராவதத்தின் இந்த விமர்சனத்தைப் படிக்கும்போது அவருக்குள்ளே தீபாவளி மலர்களில் அவருடைய படைப்புகள் வந்திருக்க வேண்டுமென்ற ஏக்கம் இருந்திருக்க வேண்டுமா என்ற எண்ணம் எனக்குத் தோன்றியது.

துளி : 9 – திகசியும், வல்லிக்கண்ணனும் இல்லை.

இன்று கூட நான் விருட்சம் 106வது இதழ் அனுப்பிக்கொண்டிருந்தேன். இன்னும் சிலருக்கு விட்டுப் போயிருக்கும் என்று நினைக்கிறேன். சந்தாதார்களுக்கு அனுப்புவதோடல்லாமல் இலவசமாகவும் அனுப்புகிறேன். நேற்று ஒரு தபால் அலுவலகத்திற்குச் சென்றேன். அங்கே விருட்சம் இதழ் கவர்களை தபால் தலை ஒட்டி தபால் அலுவலகத்தில் கொடுத்தேன். ஒரே ஒரு பெண்மணி மட்டும் தபால் அலுவலகத்தில் இருந்தார். அவர் கோந்து ஒட்டும் இடத்தில் நான் கொண்டுவந்த விருட்சம் பாக்கெட்டுகளை வைத்துவிட்டுப் போகச் சொன்னார். உண்மையில் அந்த இடத்தில் வைப்பதற்கு என் மனம் ஒப்பவில்லை. அது போக வேண்டிய இடத்திற்குப் போகாமல் போய்விட்டால் என்ன செய்வது என்று தோன்றியது. நான் அனுப்பும் விருட்சம் இதழ்கள் எல்லோருக்கும் போய்ச் சேர்ந்ததா என்ற தகவலே தெரியாது. யாரும் சொல்லமாட்டார்கள். இதுதான் பிரச்சினை. எந்தத் தகவலும் கிடைத்தவர்களிடமிருந்து வராது. இப்படித்தான் என் நெருங்கிய எழுத்தாள நண்பர்களிடம் நான் அனுப்பும் விருட்சம் பற்றி எந்தத் தகவலும் தெரியாது. வந்தது என்று கூட சொல்லமாட்டார்கள். நான் எங்காவது அவர்களைப் பார்த்தால்கூட அவர்கள் விருட்சம் என்ற பெயரைக் கூட உச்சரிக்க மாட்டார்கள். அதனால் நெருங்கிய எழுத்தாள நண்பர்களுக்கு விருட்சம் அனுப்புவதை கட் செய்துகொண்டு வருகிறேன். நான் போன முறை விருட்சம் அடித்த எண்ணிக்கையை விட 200 பிரதிகளைக் குறைத்துவிட்டேன். இதனால் எனக்கு ரூ.2000 வரை ஆகும் செலவு குறைந்து விட்டது. இந்த இடத்தில் திகசியையும் வல்லிக்கண்ணனையும் நினைத்துக் கொள்கிறேன். அவர்களுக்கு நான் விருட்சம் அனுப்பினால் உடனே படித்துவிட்டு கார்டில் பதில் எழுதுவார்கள். என்னைப் பொறுத்தவரை இது மகத்தான செயலாகக் கருதுகிறேன். உடனே அவர்கள் அனுப்பும் அஞ்சல் அட்டைகள் மூலம் விருட்சம் போய்ச் சேர்கிறது என்று எனக்குத் தோன்றும். அப்படிப்பட்டவர்கள் இப்போது இல்லை.

சர்வேஷின் கதைகள் என்ற புத்தக வெளியீட்டுக் கூட்டத்திற்குச் சென்றேன்.

எனக்குப் பிடித்த ஆர்யகவுடர் ரோடில் உள்ள வல்லப விநாயக கோயில் அருகில் உள்ள ஸ்ரீனிவாசன் தெருவில் உள்ள வி எம் எ ஹாலில் கூட்டம். எளிமையான கூட்டம். சத்யா ஜிபி அவர்கள் எழுதிய சிறுகதைத் தொகுப்பின் பெயர்தான் சர்வேஷின் கதைகள்.
கூட்டத்தில் எனக்கும் பேச சந்தர்ப்பம் கிடைத்தது. சத்யாவின் கதைகளை அவருடைய தாயார் படித்து கதைகளைப் பற்றி அபிப்பிராயம் சொல்வார் என்று சத்யா குறிப்பிட்டார். 17 கதைகள் 170 பக்கங்கள் கொண்ட புத்தகம்.
சத்யாவை அவருடைய கதை ஒன்றை எடுத்து அது பற்றி கூறி விளக்கும்படி கேட்டுக்கொண்டேன். சி பி ராமசாமி ரோடு என்ற கதையைப் பற்றி குறிப்பிட்டார்.
நான் வீட்டிற்கு வந்தவுடன் அந்தக் கதையைத்தான் வாசித்தேன்.
அந்தக் கதையில் ஒரு இடத்தில் இப்படி எழுதியிருக்கிறார். üகடிகாரப் பெண்டுலத்தை நிறுத்த முடிகிறது. போராட்டம் நடத்தி இயங்கும் தொழிற்சாலையை நிறுத்த முடிகிறது. தெருவில் ஒரு பேரணி, ஒரு ஊர்வலம் என்று சொல்லி போக்குவரத்தை நிறுத்த முடிகிறது. ஆனால் யோசிகத்தபடி அலைபாயும் மனத்தைத்தான் நிறுத்த வழியில்லை ý என்று எழுதியிருக்கிறார்.
இவருடைய மற்ற கதைகளையும் படித்துப் பார்க்க வேண்டும்.