முபீன் சாதிகா
சிரத்தில் புகும் கால்
கண்ணில் ஆழ ஏறி
மறுபுறம் வந்த தாள்
முடங்கும் சினை முயன்று
அட்சரம் வரியாய்
பதித்து நுடங்க மேலாய்
மூக்கின் நுனியில் எழுத்தின்
முகமதை வடிக்க இங்கு
இவண் நுதல் பெயர்ந்து
பறக்கும் காற்றில் கரைய
கூந்தல் தாழ்ந்து இலக்கமிட
என்பும் துருத்தி முதுகின்
கூன் போல் மடிந்து
வலியன்ன காணும்
வளைவில் கதறியும் புறப்பட்டே
கோவென் ஒலி