மொழி

மொழிதன் இருப்பைக்கலைத்துக் கொள்வதொருமனப் பிறழ்வில்-ஒரு துயரம்ஒரு மகிழ்வு-ஒரு தாங்கவொணாகணம்கனம் கொண்டமொழியின் இருப்புவிஸ்வரூபம் பெறுகிறது கானின்வான் மறைத்த கிளைகளோடும்பருத்த தண்டுகளோடும்அது தாவரச் செறிவின்பசிய ஒளிர்வில்மூடுண்டு விரிகிறது.சிள்வண்டு சிறகசைப்பும்நிசப்தம் கொத்தும்பறவை சப்தங்களும்மன வெளியைநிறைத்துப் பரவஅடர்ந்திருக்கும் சருகுகளில்புதைந்து நடக்கமோகம் கொள்கின்றனகால்கள்…பின்னும்மொழியொரு தீராக் கானகம்!